Hogeschoolplein brengt rijke geschiedenis op speelse manier tot leven
De nieuwe look van het Hogeschoolplein is klaar. In afwachting van een volledige heraanleg kreeg het Leuvense Hogeschoolplein een grondige opfrisbeurt. Er is nu ruimte voor spel en ontspanning tussen de vele houten zitmuurtjes. Een groep speelpleinkinderen kwam vandaag langs om de nieuwe inrichting uit te testen.
Het Hogeschoolplein is een prachtig plein met authentieke gevels. In de 19e eeuw werden de pedagogie Het Varken en het Standonckcollege afgebroken. Zo ontstond het Hogeschoolplein zoals we het vandaag kennen: een grasveld omzoomd door paardenkastanjes. Het plein had de laatste jaren een beetje van zijn glans verloren. Het kreeg daarom een nieuwe look, die een jaar of vijf moet meegaan.
Knipoog naar de geschiedenis
Bij de heraanleg werd uitgegaan van het belangrijke historische karakter. Het tijdelijke ontwerp wil de pleinfunctie accentueren en de rijke geschiedenis van het plein doen herleven. Wat meteen opvalt, zijn de houten zitmuurtjes en de markeringen op het asfalt die tonen waar vroeger deze collegemuren stonden. Een mooie verwijzing naar deze colleges zijn lasergravures van de zogeheten zeven vrije kunsten, waar de studenten van Het Varken les in kregen, op de zitmuurtjes. Twee infopanelen vertellen bovendien meer over de geschiedenis van de colleges en het Hogeschoolplein.
Toegankelijk en groen
‘Het plein is een stuk groener nu het grasveld is uitgebreid tot aan de straat en er geen verharding meer is rond de bomen. Dit maakt het binnenplein ook een heel stuk groter. Je fiets netjes stallen kan in één van de 32 fietsenstallingen. Dat zijn er heel wat meer en na de restauratie van het Pauscollege plaatsen we er nog een vijftigtal bij’, zegt Dirk Vansina, schepen van openbare werken.
Bovendien werd er rekening gehouden met de adviezen van de toegankelijkheidsraad. ‘Zo zijn er verlaagde boordstenen geplaatst en hebben enkele banken een leuning en armsteunen. Ook de infoborden zijn voorzien van een code voor slechtzienden en blinden.’ Omdat het wegdek in slechte staat was, kreeg het plein ook een nieuwe laag asfalt. Later, bij de definitieve heraanleg krijgt het plein zijn originele kasseibestrating weer.
Een plek in de stad om te spelen
Het centrale plein in Leuven moet vooral een ruimte worden voor ontspanning en spel. Op de zitbanken vinden jonge kinderen educatieve spelletjes of uitdagingen terug. Aan elke vrije kunst is een spel gekoppeld. Zo is er een woordpuzzel (grammatica), een hinkelparcours (aritmetica), een poppenkast (retorica), een zonnewijzer (astronomia), een reuzenmeetlat met oude maateenheden (geometria), orgelpijpen met drumstokken (musica) en tot slot nog een reeks waar/niet waar-uitspraken (logica).
‘We hebben nog een extraatje voorzien. In de bank met als thema ‘Aritmetica’ zijn twee schaakborden ingewerkt’, gaat schepen Vansina verder. ‘De houten schaakstukken kunnen ontleend worden bij brasserie de Werf.’
‘Op die manier is het vernieuwde Hogeschoolplein ook een plek waar kinderen kunnen spelen. Het is niet eenvoudig om spelgelegenheid te creëren in het stadscentrum. Maar hier zijn we er in geslaagd spelaanleiding en stedelijkheid mooi te combineren’, zegt een tevreden schepen Vansina.
Zo wordt het eeuwenoude plein een plek waar rust, ontmoeting en ontspanning centraal staan. Tijdens de zomer kunnen hier in de toekomst dan ook allerlei activiteiten plaatsvinden.
Het plein werd ontworpen door het Leuvens Ontwerpbureau Pauwels. Zij werkten hiervoor samen met Tripleclick Design uit Wijgmaal. “Wat ons triggerde in dit project was de geschiedenis: het fijnmazige middeleeuwse weefsel maakte in de tijdsgeest van de 19e eeuw plaats voor een gedurfde ingreep. Men creëerde een plein volgens het principe en de verhoudingen van de gulden snede, met slechts 1 doel: de grandeur van het belangrijke Pauscollege etaleren. Wij waren direct ‘verliefd’ op die unieke ruimtebeleving en droegen er zorg voor om die te behouden in het nieuwe concept”, aldus Michel Pauwels. “Ik woon al mijn hele leven in Leuven, maar de verborgen geschiedenis van het Hogeschoolplein was me onbekend. Die onzichtbare tijdlaag op een creatieve, speelse manier terug zichtbaar maken: een boeiende opdracht als ontwerper!”, vervolgt Ward Pauwels.