Update Leuvense verhalen: over gewone mensen die ongewone dingen doen

"Ze vroegen mij of ik dit ook na corona wil blijven doen. Uiteraard heb ik meteen ja gezegd"

De maatregelen met z’n allen opvolgen en volhouden blijft ontzettend belangrijk. Leuvenaars houden van op afstand contact met familie, buren en vrienden en hebben oog voor elkaar. Die kleine gebaren betekenen vandaag heel veel. Met ‘Leuvense verhalen’ bundelt de stad warme initiatieven van inwoners, om anderen te inspireren en te motiveren om vol te houden, onder het motto 'Even apart, altijd samen'. Onderstaande verhalen tonen enkele van de vele solidaire acties die al op het getouw werden gezet.

“We maken een moeilijke periode door”, zegt burgemeester Mohamed Ridouani, “maar Leuven laat zich ook nu, tijdens deze ongeziene crisis, van haar warmste kant zien. Duizenden Leuvenaars, verenigingen en ondernemers zetten zich vrijwillig in, op originele manieren, om anderen te helpen. Het is fantastisch om te zien hoe vindingrijk mensen zijn om elkaar toch figuurlijk dichtbij te houden."

Vrijwilliger Davy fitnest nu met boodschappentassen

Leuven telt heel wat vrijwilligers. Davy Van Wesemael (36) woont in Sint-Maartensdal en is een van hen. “Ik doe al zes jaar vrijwilligerswerk, voornamelijk in het buurtcentrum van Sint-Maartensdal, maar ook bij Open Gym", zegt Davy. "Dit is een sportpark met gerecycleerde materialen. Ik doe er af en toe herstellingen en steek een handje toe bij activiteiten. In het buurtcentrum help ik de buurtwerkers, hou contact met de bezoekers en zet ik mij in voor een propere buurt. Om in beweging te blijven, ga ik regelmatig lopen of breng ik een bezoekje aan de fitness”.

Toen Davy vernam dat het platform Leuven Helpt werd opgericht, gaf hij zich ook daar op als vrijwilliger. “Een 86-jarige blinde dame en haar dochter konden hulp gebruiken met de boodschappen. De vrijwilliger die dat vroeger deed, is een risicopatiënt en moest daarom stoppen. Nu ga ik tweemaal per week winkelen. Naar de supermarkt, de apotheek, de bakker of de kaaswinkel”, vertelt Davy. Dat de twee dames tevreden zijn is duidelijk. “Ze vroegen mij of ik dit ook na corona wil blijven doen. Uiteraard heb ik meteen ja gezegd”.

Davy vindt een platform als Leuven Helpt een goede zaak, want veel mensen zijn eenzaam of kunnen een helpende hand gebruiken. Dat er momenteel meer vrijwilligers zijn dan mensen die hulp vragen lijkt hem heel normaal. “Ik denk dat velen geen hulp durven inroepen vanuit een zekere fierheid. Dat is jammer natuurlijk, want om de juiste steun te bieden, moeten we de noden kennen. Maar volgens mij heeft het vooral tijd nodig. Mensen moeten met het principe vertrouwd geraken.”

Wanneer we polsen naar zijn dromen voor de toekomst, klinkt Davy heel overtuigd. “Eerst en vooral hoop ik dat de solidariteit die nu op gang is gekomen, blijft bestaan. Dat we niet allemaal hervallen in onze oude gewoontes, maar oog blijven hebben voor elkaar. Ook Leuven Helpt mag niet stoppen, maar moet net verder uitgebouwd worden. Want eenzaamheid en de nood aan laagdrempelige hulp zijn van alle tijden”, weet Davy. Het laatste woord reserveert Davy voor de buurtwerkers. “Zij leveren fantastisch werk, het hele jaar door. Ook dat mag eens gezegd worden.”


Balkoffie: een veilige, dagelijkse koffiedate met de buren

Marlieke (27) verhuisde 3 jaar geleden van Nederland naar België voor haar studies. Nu die bijna achter de rug zijn, startte ze een bedrijfje als kinderboekenconsulent.

Niksen is duidelijk niet aan Marlieke besteed. Toen het leven omwille van corona zowat stilviel, ​ ontstond al snel het idee voor ‘Balkoffie’, een veilige koffiedate vanop je balkon. Super simpel, maar misschien net daarom erg doeltreffend. “In onze buurt in Kessel-Lo wonen heel wat ouderen”, steekt Marlieke van wal. “Zij zijn vaak niet mee met de moderne technologie, waardoor communicatie moeilijk wordt. Daarom hingen we een blad aan het raam met daarop ‘Balkoffie om 16 uur’ en enkele tekeningetjes”.

Balkoffie startte klein, maar telt intussen ruim 15 deelnemers. ​ “Mensen willen er heel graag bij zijn”, stelt Marlieke vast. “Sommigen zitten al een kwartier op voorhand klaar. Niet alleen op de balkons, maar ook voor een open raam of in de voortuin. En wat ook opvalt: Balkoffie duurt steeds langer. Vaak zelfs drie kwartier. Ideaal om op een veilige manier bij te kletsen.” Voor het succes ziet Marlieke een verklaring. “Balkoffie brengt structuur in je dag. Het creëert een vast moment en het spoort je aan om elke dag toch even een frisse neus te halen. Nu schijnt de zon, maar in het begin stonden we daar allemaal warm ingeduffeld in onze winterjas.”

Marlieke is er vast van overtuigd dat het effect van Balkoffie ook later nog zichtbaar zal zijn. “We spraken al af om een straatfeest te organiseren”, vertelt ze. “En ik ben zeker dat we in de toekomst sneller op straat met elkaar een praatje zullen slaan. “Tot slot wil Marlieke nog een oproep doen: “Gebruik misschien #Balkoffie op sociale media wanneer je gelijkaardige acties doet. Op die manier zien we wat er elders gebeurt en kunnen we van elkaar leren.”


Buren zingen dagelijks verzoeknummers aan woonzorgcentrum

Dagelijks applaudisseren, een wit laken buiten hangen, op berenjacht gaan … Allemaal mooie initiatieven waar de inwoners van de Sint-Hadrianusstraat en de Pastoor Bellonstraat in Wijgmaal graag aan meedoen. Maar er kon zeker nog wat extra gebeuren. Zo kwamen enkele buurtbewoners op het idee om op de melodie van het oude strijdlied Bella Ciao een liedje te gaan zingen aan het woonzorgcentrum Wijgmaalbroek.

Marnix Beyen (48) is een van de initiatiefnemers. “De bewoners en het verzorgend personeel reageerden heel enthousiast en vroegen of we dit op regelmatige basis wilden doen. De directrice bezorgde ons zelfs een aantal verzoeknummers. Intussen brengen we elke middag zes à zeven liedjes. We worden begeleid door een accordeonist, mijn dochter van 13 speelt hobo en soms is er ook iemand met een dwarsfluit”, vertelt Marnix. De mensen in het woonzorgcentrum appreciëren deze actie enorm. Zo besloot een van de bewoners om hen te bedanken door zelf ook een lied te brengen vanop het balkon. “Dat was heel fijn, dan weet je dat het die mensen écht deugd doet. Ook voor het zorgpersoneel is het eventjes ontspannen, want zij staan nu onder enorme druk. Voor onszelf is het ondertussen echt een ritueel geworden. Het brengt structuur in onze dagen. We zijn begonnen in onze eigen straat maar al gauw sloten er mensen aan uit de omliggende straten. Ook toevallige voorbijgangers zingen soms mee. Ik heb zo al verschillende mensen uit de buurt leren kennen”, gaat Marnix verder.

De papa van Marnix is een van de bewoners van het woonzorgcentrum. “Ik zie mijn vader nu dagelijks, terwijl ik daarvoor zo’n tweemaal per week op bezoek ging. Ik ga proberen om ook wanneer het weer drukker wordt wat vaker langs te gaan”, zegt Marnix. “Door corona sta je meer stil bij een aantal dingen, zoals eenzaamheid. We weten: dat probleem bestaat, maar deze dagen drukken ons pas echt met de neus op de feiten. En daaruit groeien gelukkig allerlei mooie acties. Dat gaat nu ook iets makkelijker, want ons levensritme werd plots veel rustiger”. Marnix hoopt dat ook na corona de concertjes aan het woonzorgcentrum af en toe zullen plaatsvinden. “Maar ik kijk ook uit naar de fijne familiefeestjes en ik hoop snel terug voetbaltraining te geven”, besluit hij.


Wil je meer info over de verhalen, neem dan contact op met [email protected] of via 016 27 22 44. 

 

 

 

Persberichten in je mailbox

Door op "Inschrijven" te klikken, bevestig ik dat ik het Privacybeleid gelezen heb en ermee akkoord ga.

Over Stad Leuven

www.leuven.be

Contact

Professor Van Overstraetenplein 1 3000 Leuven

016 27 22 44

[email protected]